Wiśniowe muffinki

Kuchnia bywa pełna niespodzianek. Mój stan ducha wczorajszego wieczoru, opisałabym dosłownie tak:

„…Pan kucharz kaczkę starannie

Piekł, jak należy, w brytfannie

Lecz zdębiał obiad podając

Bo z kaczki zrobił się zając

W dodatku cały w buraczkach.

Taka to była dziwaczka!”

Co prawda nie była to kaczka, ale… muffinki wiśniowe, które wyszły… zielone. Dodałam kisiel wiśniowy – był czerwony. A po upieczeniu taka oto niespodzianka! Pierwszy raz zdarzyło mi się coś takiego, aby kisiel wiśniowy zzieleniał podczas pieczenia (sic!). Może on tak ze złości, że mu przyszło skończyć w muffinkach…? 😉 Albo mu się papilotki we flamingi nie spodobały?😉 Kolor wcięło, ale smak pozostał – dobre i to 😉 Ja ogłosiłam zawodową kapitulację 😉 Zupełnie nie umiem wytłumaczyć merytorycznie zaistniałego zjawiska przemiany barwy: z czerwonej na zieloną. Hmmm… w naturze byłoby to dojrzewanie wsteczne? Powrót do przeszłości? Kisielowy wehikuł czasu? Uprzedzając pytania – kisiel nie był przeterminowany 😉 Ja na lekach gwarantujących wizje, ale on nie 😊 Poza tym była ze mną w kuchni córka, więc nie mam co wątpić we własną sprawczość kulinarną. Reasumując wczorajszą przygodę: mam zielone muffinki o wiśniowym smaku. Doświadczenie niesamowite. Nie wiem jeszcze, czy powtarzalne…? 😊 Dzieci zachwycone wzięły czarodziejskie babeczki do szkoły. A ja, oczy szeroko otwarte ze zdziwienia wciąż mam! 😉