Kapusta czerwona (modra) z cebulą i miodem
Robi się coraz chłodniej. Jesieni nie daje się powstrzymać. Coraz głośniej puka do naszych okien. O tej porze roku w kuchni chętniej wracamy do kapustnych. Częściej na stole pojawia się kapusta kiszona. A jak mąż przytaszczy „mamucie żebro”, to bigos 😉 Żarty, żartami, ale w naszej kuchni wciąż króluje kapusta biała głowiasta. Przygotowuje się z niej surówki i faszeruje mięsem. Ukiszoną podaje się w surówkach i wykorzystuje do kapuśniaku, czy pazibrody. Czasem w kuchni gości kapusta włoska, bo miększa i wygodniejsza na gołąbki. A ja osobiście wolę czerwoną, bo wg mnie jest smaczniejsza i żywieniowo zasobniejsza.
Teraz będzie trochę naukowo 🙂
Od białej siostry jest bogatsza w przeciwutleniacze i witaminy. Brunatno-czerwony kolor liści determinują barwniki roślinne – antocyjany, które są niezwykle cenionymi przeciwutleniaczami, inaczej zwanymi antyoksydantami. Substancje te zapobiegają, a także unieszkodliwiają wolne rodniki – główną przyczynę mutacji genetycznych w komórkach. Zmienione komórki odtwarzają się w sposób niewłaściwy i tworzą wadliwe tkanki. W ten sposób rozwija się w organizmie choroba. Zgodnie z takim mechanizmem powstają m.in. komórki nowotworowe. Rozpędziłam się – jednak nauczycielska maniera w człowieku zostaje. Już stopuję i wracam do wartości odżywczej kapusty czerwonej. Otóż jest bogata w witaminy z grupy B oraz magnez, czyli dwa niezbędne składniki do prawidłowego funkcjonowania naszego układu nerwowego. W czerwonych liściach obecna jest także witamina C – silny antyoksydant, który poza właściwościami niszczenia wolnych rodników posiada również zdolność do regeneracji innych przeciwutleniaczy, czym przywraca im funkcje antyutleniające. Witamina C uczestniczy we wchłanianiu niehemowego żelaza oraz gromadzeniu tego pierwiastka w szpiku kostnym, wątrobie i śledzionie, przez co zapobiega niedokrwistości (anemii). Chroni przed powstawaniem w żołądku kancerogennych nitrozoamin, a także przed rakotwórczym działaniem tlenków azotu z dymu tytoniowego. Hamuje wczesne stadia zmian nowotworowych. Wykazuje też działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze oraz sprzyja wytwarzaniu ciał odpornościowych. Warto wiedzieć, że w czerwona kapusta to też skarbnica sodu, potasu i żelaza. Obecne są w niej także mikroelementy: jod, kobalt, miedź, fluor.
Koniec wykładu 🙂 Mam nadzieję, że dobrnęliście do końca i już jesteście skutecznie przekonani do konsumpcji kapusty czerwonej. W Polsce na potrawy z poddaną obróbce termicznej czerwoną kapustą, używa się określenia: kapusta modra. Ja proponuję kapustę duszoną z dodatkiem cebuli i miodu.
Kapusta czerwona (modra) z cebulą i miodem
Składniki:
– 1/4 główki czerwonej kapusty (500 g)
– 1,5 cebuli białej
– 1 łyżka cukru
– 1 łyżka soli
– 0,5 łyżeczki kwasku cytrynowego
– 1 łyżka oleju roślinnego
– 1 stołowa łyżka miodu
– 1 łyżka soku z limonki
– sól, pieprz – do smaku
Sposób przygotowania:
- Kapustę oczyścić z wierzchnich liści. Przeciąć na pół. Wyciąć głąb. Pokroić w paski 0,5 cm. Do garnka wlać wodę. Dodać do niej cukier, sól. Zagotować. Na gotującą wodę włożyć kapustę. Gotować 15 minut na małym ogniu. Bez przykrycia, aby mogły z niej odparować olejki eteryczne o intensywnym zapachu i gorzkawym smaku.
- W czasie gotowania kapusta odbarwi się. Obecne w niej barwniki roślinne – antocyjany – podczas gotowania w środowisku obojętnym odbarwiają się i zmieniają kolor na lekko sinawy.
- To proces naturalny i odwracalny. W celu odzyskania barwy, po 15 minutach należy do wody dodać kwasek cytrynowy. Zmiana pH środowiska gotowania na kwaśne spowoduje, że kapusta ponownie odzyska intensywny fioletowy kolor. Proces odbarwiania antocyjanów trwa przez cały czas gotowania, dlatego przywrócenie (restytucję) barwy należy przeprowadzić pod koniec gotowania. Po zakwaszeniu wody garnek należy przykryć pokrywką i pozostawić tak kapustę, aby doszła przez 5 minut.Ciekawostka: antocyjany w środowisku zasadowym, np. po dodaniu do gotowania szczypty sody, zmienią barwę na zieloną. Również jest to proces odwracalny. Kolorową kapustę można wykorzystać do garnirowania potraw.
- W czasie gotowania kapusty cebulę pokroić w kostkę i zeszklić na patelni na łyżce oleju.
- Gdy kapusta zmięknie, osączyć ją na sicie.
- Trzeba to zrobić dość energicznie, aby ciepłą kapustę dodać do zrumienionej na patelni cebuli. W cieple bez potrzeby podgrzewania rozpuści się miód. Zawarte w miodzie dobroczynne dla człowieka substancje ulegają zniszczeniu w temperaturze 40 stopni Celsjusza, dlatego miodu nie należy intensywnie podgrzewać
- Kapustę z miodem i cebulą doprawić do smaku solą, pieprzem i sokiem z limonki lub cytryny. Sok z limonki nadaje kapuście bardziej orzeźwiający, lekko cytrusowy posmak.
- Przykryć patelnię na 5 minut, aby przyprawy wytworzyły właściwy bukiet smakowo-zapachowy.
- Podawać kapustę na ciepło lub zimno. Przystawka doskonale komponuje się ze wszystkimi rodzajami mięsa.
